If anyone ever wanted to sing along to the European anthem:
here is Friedrich von Schiller’s original german poem, which was adapted by Beethoven for use in the fourth movement of his 9th symphony. In 1972, the council of Europe elected Beethoven’s ode to joy as the European hymnn. In 1985, the European council decided to use it as the “official” European anthem.
Friedrich von Shiller- An die Freude
Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elysium,
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, dein Heiligtum!
Deine Zauber binden wieder,
Was die Mode streng geteilt;
Alle Menschen werden Brüder, (2)
Wo dein sanfter Flügel weilt.
Wem der große Wurf gelungen,
Eines Freundes Freund zu sein,
Wer ein holdes Weib errungen,
Mische seinen Jubel ein!
Ja, wer auch nur eine Seele
Sein nennt auf dem Erdenrund!
Und wer’s nie gekonnt, der stehle
Weinend sich aus diesem Bund.
Freude trinken alle Wesen
An den Brüsten der Natur:
Alle Guten, alle Bösen
Folgen ihrer Rosenspur.
Küsse gab sie uns, und Reben,
Einen Freund, geprüft im Tod;
Wollust ward dem Wurm gegeben,
Und der Cherub steht vor Gott!
Froh, wie seine Sonnen fliegen
Durch des Himmels prächt’gen Plan,
Laufet, Brüder, eure Bahn,
Freudig, wie ein Held zum Siegen.
Seid umschlungen, Millionen,
Diesen Kuß der ganzen Welt!
Brüder! Über’m Sternenzelt
Muß ein lieber Vater wohnen.
Ihr stürzt nieder, Millionen?
Ahnest du den Schöpfer, Welt?
Such’ ihn über’m Sternenzelt!
Über Sternen muß er wohnen.
Mathias Rozemond did a great Dutch translation of this poem:
Vreugde schone godesvonk en
maagd van ‘t Elyseese veld,
Vurig komen wij en dronken
naar uw heiligdom gesneld.
Blijdschap maakt ook tegenvoeters
van verbondenheid bewust.
Alle mensen worden broeders
waar uw tovervleugel rust.
Wie liet zien het meesterstuk
vriend te worden voor zijn vrienden
of een lieve vrouw mocht vinden,
laat ons horen zijn geluk!
Juich wie ergens op de aarde
één ziel heeft als lieveling!
En wie ‘t niet kon, die aanvaarde
stil vertrek uit onze kring.
Vreugde drinkt elk creatuur
aan de boezem der natuur
Alle goeden, alle bozen,
volgen langs het pad der rozen.
Kussen schonk zij, druivenslierten,
en een vriend, getart door ‘t lot.
Wellust voor de ongedierten,
maar de cherub staat voor God.
Blij, zoals ‘t gesternte snelt
langs het hemelse gewelf.
Broeders, Kiest uw weg nu zelf,
trots als een gevierde held.
Komt met open armen nader,
kussen zijn voor iedereen!
Over alle sterren heen
waakt beslist een lieve vader.
Stort gij neerwaarts, aardezonen?
Hebt ge van uw schepper weet?
Ver voorbij het sterrenkleed
moet hij boven alles wonen.
Thanks for caring!